Treffend Sprekend - juli 2012

30072012

Die het hardst achteruit gaat wint

30072012

Van mens wordt je patiënt. Je komt in een afhankelijke positie. Managers zijn moeilijke patiënten. Die vinden het moeilijk zich in een afhankelijke positie te positioneren

Je moet je als arts realiseren dat de patiënt die tegenover je zit heel erg bang is. Met de gedachte daar zit dat het zo afgelopen kan zijn
Rudi Westendorp

22072012

Het wordt pas muziek als ik het orden

Stravinsky

22072012

De sensatie van het uitgestelde begrip

04072012

Politiek, je moet het niet te lang doen. Het verarmt je bestaan en een schraler mens is een minder goed politicus. Je wordt zo in beslag genomen door de politiek dat je weinig kunt lezen, weinig naar muziek kunt luisteren, weinig op pad kunt zijn met vrienden. Politici zijn instrumenteel in hun contacten. Dat is waar. Het is een hele slechte eigenschap. Ik was een half jaar uit de politiek, en op een bijeenkomst viel het me op dat oud-collega’s me een hand gaven en onderwijl over mijn schouder naar iemand zwaaiden van wie ze wel iets moesten. Dat hoort natuurlijk bij de haast, de permanente angst om te falen en de bewijsdrift van politici en dat maakt contacten soms onattent en instrumenteel.

Heb u moeten afkicken? Ik zweefde tussen razend druk en escapisme. Met zeven dingen tegelijk bezig zijn en het volgende moment op de bank hangen en naar een derderangsserie kijken. Ik moest weer leren dingen achter elkaar te doen.. Ontbijten met mijn kinderen, daarna de krant lezen, daarna mijn mail checken. Ik was gewend dat allemaal tegelijkertijd te doen in een kwartier. Werd u daar niet knettergek van? Je wordt pas gek van als de drukte om je heen wegvalt en je op dezelfde voet doorgaat. Mijn partner zei je bent pas afgekickt op het moment dat je jezelf terugvindt op een bankje aan de Amstel en je niet weet waar je het afgelopen half uur aan hebt gedacht. Ik merk dat er vaker momenten zijn dat ik denk: ik ben niet ergens naar op weg, er hoeft niet nog iets afgemaakt te worden. ik ben volstrekt tevreden met wat ik nu zit te doen. Bij veel te hard werken hoort dat je altijd gehaast bent en altijd het gevoel hebt dat je tekortschiet.

Ik wil me ontwikkelen, het platform dat ik heb opgebouwd en mijn bekendheid gebruiken om kennis te kunnen overdragen en de nieuwsgierigheid van mensen te prikkelen in plaats van eindeloos meningen te ventileren.

Femke Halsema in de serie Zomertijd in de Volkskrant

04072012

Yoga: Adem in …, Adem uit …, Bij elke inademing neem je nieuwe energie tot je … Bij elke uitademing laat je los wat je niet meer nodig hebt.

04072012

Het ultieme vakantiegevoel voor mij is, dat je niks hoeft en alles mag. En dat je op je wenken wordt bediend. De tijd staat gewoon helemaal stil. Vakantie is even het eeuwige leven hebben.

We lopen hier sowieso elke dag twee uur op het strand. Eerlijk gezegd hou ik niet zo van wandelen, dat doelloze geloop, maar langs het strand is heerlijk.

Maar als je dus vraagt: wat mis je van thuis, dan zeg ik: mijn hond Flip. Maar mijn hond is best wel een beetje ongezeglijk. En al die honden die Domburg bezoeken zijn zeer goed opgevoed. Dus daar moet eerst nog wel even een Martin Gausje tegenaan. Dus je mist Flip meer dan je partner? Ja, maar mijn partner kan ik niet aan een halsbandje meenemen. En ik kan ook niet tegen hem zeggen: Ga zitten. Die is ook zo ongezeglijk, die doet alles wat ie wil. Daar mag ook wel een Martin Gausje overheen?

Interview met Loretta Schrijver die 2 weken met een boezemvriendin op vakantie is

04072012

Ik heb nooit ervaren dat er voor mij een barricade is opgeworpen. Elk jaar was er promotie. Mijn idee is dat als je ergens honderd procent voor gaat, die kans heus wel komt. Die kun je zelf creëren. Maar het gebeurt niet als je in je eigen vertrouwde kringetje blijft hangen, waar weinig Nederlands wordt gepraat, op afstand van de Nederlandse cultuur. Daar wordt gezegd: ik kom niet aan de bak omdat ik Mohammed heet. Maar mijn vader zei altijd: het kan heel goed dat Jan of Piet hetzelfde overkomt. Het zijn mijn ouders geweest die me altijd hebben gewaarschuwd voor dat soort vooroordelen en zelfbeklag.

Een bepaalde status verandert ze niet als mens. Kom aan, als zij naar het toilet gaan, stinken ze ook.

Je hebt telkens te maken met miljoenen scheidsrechters die vier, vijf keer een herhaling van een spelsituatie kunnen zien en dan oordelen. Dat-ie dat niet zag! Ik heb één, maximaal twee seconden.

Serdar Gözübüyük (26 jaar; mag zich de beste scheidsrechter van Nederland noemen)

04072012

Nederland ziet geen oplossingen in Brussel, het zoekt alleen maar problemen.

De Nederlandse ambassadeur Pieter de Gooijer verpakt de Nederlandse als opbouwend en noodzakelijk voor brede steun onder de bevolking. Heel slim, maar helaas voor Pieter is het masker van Nederland afgevallen. Den Haag kan de beste man niet elke keer een dolk laten verkopen als een wortel.

Rutte straalt het beeld uit van een machteloze leder, een bange premier. Steeds opnieuw mekkert hij tijdens de EU-toppen: Ik kan niet tegen de wensen van de 2e kamer ingaan. Denkt Rutte nu werkelijk dat hij de enige is met een lastig parlement? Het geeft de andere leiders het idee dat hij Wilders’ marionet is.

Het probleem is niet dat Nederland dwarsligt, het probleem is dat Nederland bijna altijd dwarsligt.

Als je de burger jaar in jaar uit enkel inwrijft dat de EU teveel kost, moet je het niet vreemd vinden dat die dat uiteindelijk gelooft. Wie wind zaait, zal storm oogsten.

De 2e kamer stuurt de bewinslieden in een dwangbuis naar Brussel. Ze mogen niets, maar dan ook niets toegeven. Iedere beweging naar méér Europa moet worden gevetood. Maar als je niet kunt onderhandelen, verlies je invloed.

Alle besluiten over de Eurocrisis zijn een kwestie van geven en nemen. Resultaten moeten je gegund worden. Een onvermurwbare opstelling is misschien stoer thuis, in Brussel leidt het uiteindelijk tot lege handen.

Nederland gedraagt zich als het kleine jochie dat veilig achter de schouders van grote broer Duitsland venijdig andere lidstaten tegen de schenen schopt. Maar het moment komt dat Berlijn opzij stapt. En dan staat Nederland daar moederziel alleen: als etterbakje. De rest weet jullie dan te vinden. Kijk maar naar het leedvermaak dit voorjaar toen het Nederlandse begrotingstekort leek te ontsporen.

Europese diplomaten over Nederland

04072012

Er zijn meer mensen die hard kunnen zwemmen. Maar er zijn maar weinig mensen die op het juiste moment hard kunnen zwemmen, was zijn vaststelling over La Kromo, de nieuwe gekroonde koningin van het zwembad. Toppers zijn altijd evenwichtig. Zelfs onrustige toppers zijn evenwichtig.

Jacco Verhaeren

21072012

Ogen zijn de spiegel van de ziel, meende Leonardo da Vinci. Maar bewegingswetenschappers van de VU gaan bij hun onderzoek uit van een andere definitie. Ogen zijn de etalage van het onbewuste. Wat de topsporters met hun ogen doen, weten ze zelf niet. Waarnaar kijken ze? Hoe kort of lang nemen ze waar? En welke invloed heeft die informatie op hun prestatie?

Uit eerder onderzoek was bekend dat de zeer goede sporters anders kijken dan de middelmatige sporters. Ze voorspellen beter. Ze anticiperen snel en bekwaam op wat er gaat gebeuren.

Bij zeilcoaches bestond het vermoeden dat goede zeilers veel buiten de boot kijken. Ze lezen het water door de rimpelingen die de wind veroorzaakt te interpreteren. Minder goede zeilers kijken teveel binnen de boot. Ze richten hun blik op het zeil, ze zijn in de weer met het roer, de lijnen en de knopen. De beste zeilers kunnen de handelingen binnen de boot ‘blind’ verrichten.

Marit Bouwmeester moet zeilen met de Laserboot die het lot haar toewijst. Stoer zegt ze: Mij maakt het trouwens allemaal niet zoveel uit wat ik krijg. Zolang de boot niet lekt.

Volkskrantspecial over de OS

19072012

Het verhaal van de regenboog

‘Aan het einde van de regenboog staat een pot met goud.’De regenboog is in vele culturen een bijzonder verschijnsel. Gelovigen zien de regenboog als een teken van God. God liet een regenboog verschijnen als teken van verbond tussen Hem en aarde. Mensen moesten bewuster omgaan met anderen en levende wezens. De kleuren rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet zijn de unieke kleuren van de regenboog. Elke kleur heeft een eigen thema in ons leven. De 7 kleuren van de regenboog hebben elk een afzonderlijke kracht, maar ze komen samen om hun krachten te bundelen.

GROEN:
 Ik ben het teken van leven en hoop.
 Ik ben gekozen voor het gras, bomen en bladeren.
 Zonder mij, zouden alle dieren sterven. 
 Kijk maar eens naar het landschap 
en je zult zien dat ik majestueus ben.

BLAUW:
 Kijk eens naar de lucht en de zee.
 Het is toch het water
 die de basis vormt van al het leven.
 In de lucht bij de wolken
 en vanuit de oceaan

GEEL:
 Ik breng de blijdschap, de vrolijkheid en
 de warmte in deze wereld.
 De zon, de maan en sterren hebben allemaal mijn kleur
 en iedere keer als je kijkt naar een zonnebloem
 dan lacht de hele wereld.
 Zonder MIJ zou er geen vrolijkheid bestaan.

ORANJE:
 Ik ben de kleur van gezondheid en levenskracht. 
Ik mag dan wel zeldzaam zijn, maar ik ben wel precies 
omdat ik zorg voor de behoeften van het menselijk leven. 

Ik vul de morgenstond en de avondkleur.


ROOD:
 Ik ben bloed, leven gevend bloed.
 Ik ben ook de kleur van het gevaar en heldenmoed. 
Ik wil vechten voor een zaak,
 ik breng vuur in het bloed.
 Zonder mij zou de aarde leeg en dor zijn 
zoals de maan.
 Ik ben de kleur van passie en liefde, want liefde omvat alles.

Het PAARS: 
Ik ben de kleur van de koninklijke kracht
, van keizers, leiders en bisschoppen. Ik ben het teken van de 
autoriteiten en wijsheid. Mensen vragen niets aan mij,
 zij luisteren en dienen.

INDIGO:
 Ik ben de kleur van de stilte.
 Zonder mij zouden jullie allemaal oppervlakkig zijn
 zonder diepgang.
 Ik vertegenwoordig de gedachten en afspiegeling. 
Ik vertegenwoordig de schemerzone en de diepgang.
 Jullie hebben mij nodig voor de balans en contrast 
voor de gebeden en innerlijke vrede.

Opeens was er een lichtende felle flits.
 De donder rolde en knalde door de ruimte, 
een regenhoos viel meedogenloos neer.
 Alle kleuren krompen ineen van schrik. In het geluid van de donder 
sprak de regen opeens helder en luid. Jullie domme kleuren: ieder wil de ander domineren.
 Weten jullie dan niet dat jullie er zijn,
 voor een speciaal doel dat heel anders is, en uniek?
 Geef elkaar eens een hand en ze maakten een halve kring met elkaar.
 Toen ging de regen onverstoorbaar verder: 
Van nu af aan als het regent,
 en de zon speelt hierop in, 
dan zal ieder van jullie door de lucht gaan, 
in een boog van kleuren als herinnering!
 Zodat jullie allemaal in vrede kunnen leven.  

Want de regenboog is een teken van 
vergeving en hoop voor de toekomst.
 En iedere keer als er een fikse regenbui 
de wereld weer gewassen heeft
 en de regenboog weer verschijnt
 laat die ons HER-INNEREN 
dat wij de ander kunnen leren 
waarderen en respecteren.
 Er is iets speciaals in ieder van ons.
 Een ieder heeft zijn eigen talent gekregen 
en zó is de mogelijkheid geschapen, 
om verschillend te kunnen zijn.


Als we ons daarvan bewust worden,
 verwerven wij door de kracht
 van onze visie de macht om 
de toekomst te vormen.

(Auteur onbekend)

19072012

Inspiration: de schitterende impuls voor nieuw leven

Serenite: de schoonheid van integriteit

Innocence: de kracht van onschuld

Sauvage: het eigenzinnige van je eigen weg

Equilibre: de balans die jezelf hebt gezocht

Harmonie: het gevoel om de samenklank in balans te hebben

Amour: het onvoorwaardelijke voor elkaar

My7ways - Winkeltje in 9straatjes Amsterdam

19072012

Schilderen voordat het moment voorbij is.

De impressionisten zijn net als de realisten gefascineerd door de zichtbare werkelijkheid, alleen zien zij die als vluchtig in beweging. Door het veranderende daglicht is de natuur geen moment precies hetzelfde. Om dat ‘ene moment’ vast te leggen moet er in hoog tempo geschilderd worden, in de open lucht: en plein air. Heldere, pure kleuren worden als losse penseelstreken direct op het doek aangebracht. Het impressionisme is het hoogtepunt in de verovering van de werkelijkheid.

Monet streeft niet zozeer naar het schilderen van een onderhoudend tafereel, maar wil vooral de werking vangen van het zomerse licht, zelfs in de schaduw. Dit is de essentie van de impressionistische schilderkunst: de zoektocht naar de onderlinge verhoudingen tussen kleur, licht en schaduw in de openlucht.

Monet (1840-1926) is gefascineerd door het licht: ‘Voor mij bestaat een landschap niet op zich, na zijn verschijning verandert het elk moment, maar de omringende sfeer brengt het tot leven. Tot zijn 86ste blijft hij streven naar het moment door landschappen te schilderen in zijn beroemde tuin in Giverny.

Renoir: ‘ik houd van schilderijen die me doen verlangen om erin te wandelen’.

De Prélude van Debussy wordt beschouwd als een van de meest impressionistische composities. De klankcombinaties en vluchtige noten betekenen een drastische verandering in de muziek.

Tentoonstelling over impressionisme Hermitage

18072012

Niet het gebrek aan tijd is ons probleem, maar de manier waarop we die tijd ordenen is het probleem.

Maar de klacht dat alles zoveel sneller gaat dan vroeger, is zo oud als de weg naar Rome. Dat hoeft niet te betekenen dat je gehaast bent. Als een trein vertraging heeft, ga je je niet rustiger voelen. Je krijgt juist last van een gevoel van haast doordat die trein trager gaat dan je had verwacht. Dat is het punt: op moment dat jouw verwachting van snelheid of traagheid niet correspondeert met de snelheid of traagheid van datgene waarvan je het verwacht, ga je je gehaast voelen. We zijn eraan gewend dat dingen snel gaan, en we raken van slag als dat niet zo is. Mijn schoonmoeder van 90 klaagt dat ze het zo druk heeft. Dan zeg ik altijd: zolang je het druk hebt, ga je nog niet dood.’

Ik hoef elke week een hele dag niks. De zaterdag is voor mij een vrije dag. Da is een bewuste keuze. Op die manier maak ik een verschil tussen alledaagse (werktijd) en onalledaagse tijd (vrije tijd). Die afwisseling maakt alle perioden prettig. Je hebt momenten van ontspanning nodig. In vrijwel alle culturen vind je een indeling van de tijd in cycli van zeven dagen. Dat moet iets te maken hebben met een terugkerende fysieke of mentale behoefte aan rust. Ons lichaam moet zich periodiek herstellen, zoals het zich elke nacht herstelt van de dingen die we overdag hebben meegemaakt; dan pleegt het allerlei reparaties. Zo is het ook met het wekelijkse rustmoment. Wij stoppen mensen vol met pillen, terwijl je met een vast ritmiek soms meer bereikt. Toen ik coschappen liep, was ik voortdurend moe en had ik nergens tijd voor. Maar er was een arts die altijd tijd had. Hij werkte hard, hij ging zeilen, hij las boeken. Uiteindelijk zag ik: die man heeft een heel goed ritme. Ritme is zo belangrijk. Het paradoxale is dat je alleen maar vrijheid kunt ervaren op het moment dat er ook een zekere discipline en ordening is.

Hoe losser dat gezamenlijke sociale leven verloopt, des te belangrijker het wordt je eigen structuur en ritme te geven.

Filosoof Marli Huijer - Serie Zomertijd in de Volkskrant

18072012

De diepzinnigheid zit bij Kopland aan de oppervlakte, precies waar ze hoort. ‘Alleen in helder water zie je diepte’ Recensie van Gerrit Komrij waarin hij zegt: ‘Wie ondoorgrondelijk schrijft kan niet denken’.

Aleid Truijdens in de Volkskrant

18072012

In je laatste pyama zitten geen zakken

17072012

Zij zijn nooit gestorven die diep in ons hart geleefd hebben

de Génestet

16072012

Durf je wel te denken aan wat je over enkele jaren zult doen?

Ik denk er nooit over na. Ik weet wel: om het leuk te houden, moet je af en toe ergens mee stoppen. Als je een keer radicaal breekt, heb je tenminste een kans om iets mee te maken. (...) Er komt nooit iets terecht van wat ik plan. Pas achteraf zie je hoe iets uitpakt. Dingen blijken. Doe geen moeite.

Uit interview met Kees Torn die na 21 jaar caberetier is gestopt.

16072012

Zijn werk als wetenschapper en dichter hield hij intussen strikt gescheiden. Als dichter wilde hij zijn eigen werkelijkheid scheppen en uitsluitend vragen stellen; als wetenschapper moest hij de werkelijkheid zo objectief mogelijk vaststellen en antwoorden vinden.

Over Rutger Kopland

15072012

Het is een onbescheiden iets. We komen met z’n tweeën zomaar binnen in de huiskamer. Tussen de sanseferia en het dressoir. Ik vind televisie roerend als het snaren raakt; snaren van gevoel. Daarvoor is televisie uitgevonden. Televisie is uitgevonden om de wereld groter te maken en niet om de wereld weer terug te frommelen in de geijkte waarde die we toch al hebben. Het is niet uitgevonden om het avondje alleen gezellig te maken.

Pierre Jansen in de 1e aflevering van Zomergasten

15072012

Rutger Kopland - 2000

Tijd – het is vreemd, het is vreemd mooi ook

nooit te zullen weten wat het is

en toch, hoeveel van wat er in ons leeft is ouder

dan wij, hoeveel daarvan zal ons overleven

zoals een pasgeboren kind kijkt alsof het kijkt

naar iets in zichzelf, iets ziet daar wat het meekreeg

zoals Rembrandt kijkt op de laatste portretten

van zichzelf alsof hij ziet waar hij heengaat

een verte voorbij onze ogen

het is vreemd maar ook vreemd mooi te bedenken

dat ooit niemand meer zal weten dat we hebben geleefd

te bedenken hoe nu we leven, hoe hier

maar ook hoe niets ons leven zou zijn zonder

de echo’s van de onbekende diepten in ons hoofd

niet de tijd gaat voorbij, maar jij, en ik

buiten onze gedachten is geen tijd

we stonden deze zomer op de rand van een dal

om ons heen alleen wind

U schrijft dat het `vreemd mooi’ is om niet te zullen weten wat tijd is.

“Het is vreemd dat het je gaat duizelen als je nadenkt over wat tijd is. Alsof het woord `tijd’ je een ruimte of een verte in laat kijken. Nadenken over de tijd geeft dat vreemd mooie, eindeloze gevoel. Als je dat woord laat rondspoken creëert het een vreemde maar ook aangename leegte. Een fysicus noemde me laatst een definitie van tijd: `Time is Nature’s way to keep everything from happening all at once.’ Je begrijpt dat het je dan gaat duizelen.”

Wat is dat `oudere’ dat in ons leeft?

“Er leeft veel in mij dat stamt uit de tijd van voor ik bestond, bagage die mijn ouders en grootouders met zich meedroegen, geluiden, spullen, woorden, verhalen, beelden. Alsof ik hier wil zeggen: zo tijdelijk zijn we nu ook weer niet. Je bent onderdeel van een keten. Sommige dingen in mij zullen ook wel blijven bestaan als ik er niet meer ben, in de mensen die mij gekend hebben en die iets meenemen van wat ik bij me had.”

Wat krijgt een baby mee?

“Hij krijgt genetische bagage mee. Een pasgeboren kind kijkt op zo’n vage manier de wereld in, het kijkt eigenlijk niet, het heeft een ingekeerde blik.”

Wat is de reden dat u de woorden `te bedenken’ erbij zet?

Dat `bedenken’ is een neerslag van mijn poging onder woorden te brengen dat alles wat hier staat denken en voelen tegelijk is. Dit bedenken is ook een poging je te verplaatsen in mensen van vroeger die nooit geweten hebben dat wij ooit zouden leven, zoals mensen na ons niets van ons zullen weten.

15072012

Kopland paste in 2005 voor een koninklijke onderscheiding: ''Mensen die krom liggen voor het buurthuis of zich belangeloos inzetten voor de lokale sportclub verdienen een lintje.'Kunstenaars moeten daar buiten blijven. Die hebben hun eigen circuit waarin mensen geëerd worden. Wat dat betreft heb ik zelf geen klagen". De gedichten van Kopland wisselen sterk van vorm. In 1989 vertelde hij aan Elsevier: ''Ik ben benauwd voor gehoorzaamheid aan de vorm. Ik wil dat mijn beschrijvingen zich aanpassen aan wat ik beschrijf. Daarom prefereer ik de weg van inhoud naar vorm." Over de inhoud zei hij eens dat de lezer die niet helemaal hoefde te snappen, maar dat hij wel het gevoel moest krijgen dat 'het klopt'.

14072012

Ik heb koorden gespannen van kerktoren tot kerktoren; bloemslingers van raam tot raam; gouden kettingen van ster tot ster, en ik dans.

Uit Illuminations  (1886)

13072012

De AWBZ lijkt een beetje op ontwikkelingshulp. Je stort in de hoop dat er wat goeds mee gebeurt.

Canoy in de Volkskrant

13072012

In een roman van Herman Koch - waarschijnlijk Eindelijk Oorlog - vertelt de hoofdpersoon dat zijn vader hem vaak meenam naar een gevaarlijk kruispunt om samen op een ongeluk te gaan staan wachten, hand in hand. Als je de schrijver vraagt: “Waar was je toen Kennedy werd vermoord?”, antwoordt hij: “Met mijn vader op het gevaarlijke kruispunt”.

Peter Middendorp in de Volkskrant

13072012

Om het vertrouwen te laten terugkeren in de politiek moet de focus erop gericht zijn om de kloof tussen politiek en burger te vergroten. Waarom wekken Sinterklaas en de Koningin ontzag bij ons op, maar onze premier niet? Sinterklaas komt te paard, de Koningin per koets, onze premier op de fiets en nog wel een damesfiets. Donner op een degelijke ouderwetse zwarte dikkebanden Gazelle brengt nog iets van gedragsdrager met zich mee, waarbij het ons nog een beetje doet denken aan de veldwachter van vroeger. Maar in onze tijd van sterk afgenomen aanzien van gezagsdragers slaat een fietsende premier publicitair de plank volledig mis. Ook de omgang van politici met de media moet anders. Geen interviews meer geven aan mensen die slechts uit zijn op belletjes trekken. Politici zijn er niet voor ons vermaak.

Noortje Pellikaan en Lotte Schouten zijn beide historica en tekstschrijver – Opinie in de Volkskrant

13072012

Iedereen zoekt naar een veilige plek voor het geld. Dat betekent dat het geld alleen nog veilig is bij de sterkte staten en de ECB en dat betekent dat je er voor moet betalen om het te stallen. In feite zou je het dus beter in een oude sok kunnen stoppen, maar dan heb je de kans dat je wordt bestolen.

11072012

Over Mart Smeets:

Kees Jansma: Hij is wel een beetje een aansteller.  Tom Egberts: Smeets is voor Vitesse én voor zichzelf

Collega wielerjournalisten noemen hem: Zijne Martheid. Ook door zijn lengte was Mart al zijn eigen ivoren toren.  Jansma begripvol: Het is niet altijd even gemakkelijk om Mart Smeets te zijn.

Met je eigen spelregels kun je doen en laten wat je zelf wil. Alles is terug te voeren op dat ene: Zijne Martheid heeft altijd zijn eigen spelregels gemaakt, als directeur van zijn eigen fabriek.

Artikel n.a.v. een boek over hem

11072012

Ik ben niet bang voor de dood, ik vind hem alleen overbodig. Hoe meer ik leef, hoe minder ik te leven heb.

Gerrit Komrij

11072012

Ja, maar nu gaan we ook zeuren als de renners van een van de bestbetaalde ploegen daar als gebaksdozen rondrijden. Dus in principe maakt dat geen verschil. Ze kunnen er beter invliegen.

Gert Jakobs

03072012

De hoofdpersonage ligt al maanden in coma en elke dag zit zijn vrouw trouw aan zijn bed. Op een dag wordt hij wakker. Met een zwakke stem zegt hij: ‘Weet je, je hebt altijd aan mijn zijde gestaan in slechte tijden. Toen mijn bedrijf failliet ging, was jij er. Toen we ons huis verloren, gaf jij me steun. Toen ik ziek werd, bleef jij aan mijn bed. Zal ik je eens wat zeggen? Volgens mij breng jij me ongeluk!’

Aldus een van grappen vd hoofdpersoon Clay in het boek ‘Een hologram voor de koning’ van Dave Eggers

03072012

Less is more

02072012

Ik ben geen twitteraar. Twitter vind ik een soort theekransje. Ik hoef echt niet te weten wanneer iemand zijn open haard heeft aangestoken.

Herbert Dijkstra

02072012

Am ende is alles gut. When es nicht gut ist, ist es nicht die ende

Oscar Wilde

01072012

If you want a happy ending, that depend of course, on where you stop your story

Orson Welles